Bölgenin asıl geçim kaynağı ormancılık ve balıkçılıktır. Orman İşletmesi, yörenin orman yönetiminde yakacak odun üretimi yerine kereste üretimine yönelik bir değişikliği gündeme getirerek uygulamaya başladı. Yerel, küçük ölçekli balıkçılık ise sosyal ve ekonomik nedenlerle yeterince gelişemiyor! Yöreye ait olmayan, açık denizlerde sürdürülebilecek biçimde donatılan dev boyutlu balıkçı gemileriyle sürdürülen balıkçılık ise balık stoklarını hızla tüketiyor. Bu sürdürülemez gidişi saptayarak çözümler üretmeye yönelik GEF projesi ve Yıldız Dağları Kırsal Kalkınma Projesi, Ticaret Üniversitesi Projesi AB fonlarından desteklenerek yürütüldü. Ne var ki her üç proje de sonuç itibariyle istenen başarıyı yakalayamadı ama gene de yörenin sorunlarının dillendirilmesine yaradı.

Gelişmiş tarım için yeterli alan olmadığından tarımsal faaliyetler küçük tarlalarda ve evlerin bahçelerinde yapılır. Tarlalarda buğday, fiğ, yulaf ekilir. Bahçelerde ise ancak evlere yetecek kadar sebze yetiştirilir. Bazı evlerde sonbahara doğru fazlaca üretilen tarhana, kuskus, erişte, çeşnili salça, turşu, reçel ve özellikle bal gibi besinler köye gelen ziyaretçilere satılır. Bitki zenginliğine ve meşe ormanlarının genişliğine bağlı olarak çok özel bir bal üretilir. Tarımın gelişmemesinin nedenlerinden biri sulama imkânının yetersizliğidir. Derin kuyulardan çekilen sulama suyu maliyeti çok yüksek olduğu için tarım, cazibesini yitirmiştir. Yetiştirilen fiğ, yulaf ve buğday da genellikle evlerin bahçelerindeki ahırlarda bakılan iki üç ineğin beslenmesinde yem olarak kullanılır. Hayvancılık daha ziyade ormana salma şeklinde yapıldığından süt verimi düşüktür. Buna mukabil başta manda yetiştirenler gelmek üzere besi amaçlı hayvancılık daha kârlıdır. Tarlalar ziraat için kullanılmadığından köylüler arazilerini, ikinci konut yapımcılarına satmakta, böylece mülkiyet değişikliği yaşanmaktadır. Özellikle limana bakan arazilerde ve fener civarında siteler inşa edilmiştir. Aynı durum komşu köyler için de geçerlidir.